Η ΣΤΕΓΗ ΕΥΖΩΙΑΣ και ΑΡΙΣΤΕΙΑΣ άνοιξε τις πύλες της για τη νέα εκπαιδευτική χρονιά με την εκδρομή στην Ανάφη. Οι μαθητές που ολοκλήρωσαν τα δύο πρώτα μορφωτικά επίπεδα στο «ΓΝΩΘΙ ΣΑΥΤΟΝ» όπως από όλο το έργο του Πλάτωνος αναδύεται, προετοιμάστηκαν στην εκδρομή για την εισαγωγή τους στο τρίτο μορφωτικό επίπεδο.

ΑΝΑΦΗ!! Ξεπρόβαλες μέσα στη ψυχή μας!!! Αγέρωχη και ταπεινή!!! Βελούδινα γαλάζια, λευκά τα ενδύματά σου!!! Μεγαλόπρεπη μέσα στο γαλάζιο της θάλασσας και του ουρανού, το λευκό των σπιτιών σου!!! Λουσμένη από το φως του Αιγαίου!!! Αθόρυβη δεν διαλαλείς την πραμάτεια σου μα περιμένεις στωικά εκείνους που θα σε επιλέξουν!!! Στολίδι και απανεμιά του κόσμου!!! Υποκλίθηκες στη Θεία Δημιουργία και αφέθηκες στη Πρόνοιά Της!!! Όποιος περπατά στα όρη σου , η θάλασσα, ο ουρανός όλα ..όλα αυτά που φαίνονται και εκείνα πούναι φυλαγμένα καλά μέσα στα σπλάχνα σου , υποκλίνονται να τον υποδεχτούν να ποτίσουν με νέκταρ το νου και τη ψυχή του!

Στα Αργοναυτικά στιχ. 1364 της εγκυκλοπαίδειας του «ΗΛΙΟΥ» αναφέρεται πως κατά την Αργοναυτική εκστρατεία που ηγείτο ο Ορφέας , οι αργοναύτες κινδύνεψαν να χάσουν το πλοίο τους από τα κύματα της θάλασσας και « … ο δε Παιάν, που εκτοξεύει μακράν τα βέλη του, κατοικών εκεί πλησίον , εξαπέλυσεν από την πετρώδη Δήλον ένα βέλος, και εξ αυτού εις το μέσον των σποράδων ανεφάνη νήσος, αυτήν δε την ονομάζουν Ανάφη όλοι οι μεταγενέστεροι άνθρωποι…. ». Ο Απολλόδωρος στα «ΑΠΑΝΤΑ1, στιχ.26» αναφέρει πως « ..την νύκτα καθώς ταξίδευαν οι Αργοναύτες, πέφτουν σε σφοδρή κακοκαιρία . Ο Απόλλωνας τότε στάθηκε πάνω στους Μελαντίους βράχους και, ρίχνοντας ένα βέλος στη θάλασσα , άστραψε .Τότε οι Αργοναύτες είδαν κοντά ένα νησί, το οποίο όταν αγκυροβόλησαν επειδή είχε εμφανιστεί απροσδόκητα , το ονόμασαν Ανάφη. Ίδρυσαν ένα ναό του Αιγλήτου Απόλλωνα του ακτινοβόλου….»

Ο ναός του Απόλλωνα σήμερα δεν είναι εμφανής!! Ερείπια λιγοστά , πελώριες πέτρες δείχνουν την ύπαρξη του ναού. Το άγαλμα του Απόλλωνα της Ανάφης ευρίσκεται στο Βρετανικό μουσείο . Στο λόφο Καστέλι λιγοστά ερείπια δείχνουν την ύπαρξη της Αρχαίας Ανάφης από το 1.000 π.χ. Ευρήματα από την αρχαία πόλη ευρίσκονται στο μουσείο της Αγ.Πετρούπολης στη Ρωσία από το 1770 περίπου όπως και τόσα άλλα των Κυκλάδων. Στη θέση του έχει κτισθεί το μοναστήρι της Παναγίας της Ζωοδόχου Πηγής. Οι ντόπιοι μας ανέφεραν πως έχουν ακούσει ιστορίες από τους παππούδες τους πως στα θεμέλια της εκκλησίας υπήρχαν σπηλιές με…. χρυσό!!! Γίνονται προσπάθειες σήμερα από την αρχαιολογία για ανασκαφές!

Από εκεί ξεκινήσαμε την ανάβασή μας στο όρος Κάλαμο .Το μονόλιθο που δεσπόζει νοτιοανατολικά του νησιού! Η ανάβαση στην κορυφή εμπειρία ζωής! Βράχος, θάλασσα ,ουρανός, σιγή , κάποια κουδουνάκια από τα αγριοκάτσικα, κίτρινα κρινάκια στο βράχο, ύψος!!!Η εκκλησιά της Παναγίας της Καλαμιώτισσας μας περίμενε στη κορυφή για προσευχή! Εκεί νοιώσαμε πως το σώμα ηττήθηκε από την πνοή του Θεού μέσα μας! Αυτό συντελούνταν και στην αργοναυτική εκστρατεία. Ο Ορφέας με τη λύρα του που συμβολίζει την Απολλώνια Θεία αρμονία καταφέρνει να επιφέρει ισορροπία στη ψυχή των αργοναυτών και να επιβληθεί στην άλογη φύση της . Η Αλήθεια επιβάλλεται στο ψεύδος! Τη αντίθεση αυτή βρίσκουμε στην ιστορική παράδοση . « Ο Ορφέας τροποποίησε την Διονυσιακή μανία σε αρμονία». (Διόδωρος Σικελιώτης, ιστορική βιβλιοθήκη, τρίτο βιβλίο, παράγρ.65).

Την επόμενη από το λόφο Καστέλι , περπατήσαμε την ιερά οδό όπου οι προσκυνητές χιλιάδες χρόνια πριν περπατώντας από την πόλη ,κατέληγαν στο ιερό του Απόλλωνα για να αποδώσουν τιμές.

Το μπάνιο στα γαλαζοπράσινα νερά, η πανσέληνος, οι εκλεκτοί μεζέδες της κυρά Ζαμπέτας με το ζεστό ψωμάκι που ξεφούρνιζε, τα νησιώτικα που χορέψαμε με τον κο Γιάννη το ξενοδόχο μας και τον οδηγό μας Ρουσέτο, τα μαθήματά μας συμπλήρωσαν το ταξίδι μας!!

Ω! Ανάφη! Είθε τα ιερά μονοπάτια σου να γίνουν Φάρος για τους Έλληνες και όλους τους ανθρώπους της γης!!