Νοήματα και Πράξεις από το 2ο Συνέδριο της Στέγης Ευζωίας & Αριστείας

Με το πέρας των εργασιών του 2ου Συνεδρίου της «ΣΤΕΓΗΣ ΕΥΖΩΙΑΣ ΚΑΙ ΑΡΙΣΤΕΙΑΣ»,

ΚΑΤΑΓΡΑΦΟΥΜΕ με συγκίνηση Νοήματα και Πράξεις.

Την έναρξη του Συνεδρίου κήρυξε ο αντιπεριφερειάρχης Κρήτης Νίκος Συριγωνάκης, ο οποίος επεσήμανε τη σημασία του Συνεδρίου για την πνευματική και πολιτιστική αναβάθμιση της κοινωνίας, όπως επεσήμαναν και όσοι συμμετείχαν και χαιρέτισαν τις εργασίες του Συνεδρίου.

Το Συνέδριο χαρακτηρίστηκε από την ποιότητα των εισηγήσεων και εκδηλώσεων που παρουσιάστηκαν και αυτό καταδείχθηκε είτε από τις μαρτυρίες όσων το παρακολούθησαν δια ζώσης, στην αίθουσα Μαρίας & Ανδρέα Καλοκαιρινού, στο ΠΣΚ Ηρακλείου, είτε μέσω μηνυμάτων όσων παρακολούθησαν σε ζωντανή μετάδοση, από το κανάλι μας στο youTube σε Ελλάδα και Ομογένεια ανά τον κόσμο.

Αναδείχθηκε το φαινόμενο του πολέμου ως εσωτερική σύγκρουση του ανθρώπου και ως απεχθές φαινόμενο πολεμικών συρράξεων με καταστροφικά αποτελέσματα, τόσο σε σχέση με ανθρώπινες και οικονομικές απώλειες, όσο και ως τροχοπέδη στην προοπτική της  ευημερίας των εμπλεκόμενων λαών.

Η Συνθήκη της Λωζάνης καθόρισε τα σύνορα της Ελλάδας αλλά και δημιούργησε πλαίσιο ευνοϊκό για την ανασυγκρότησή της, μετά τη λαίλαπα του Α΄ Παγκόσμιου πολέμου και τις ανεπανόρθωτες απώλειες του Ελληνισμού κατά τον Ελληνοτουρκικό πόλεμο 1919-1922.

Οι επαναστάσεις των λαών για τον πόλεμο και τα κινήματα για την ειρήνη, έχουν λάβει χώρα σε διάφορες περιόδους της ιστορίας και σε διάφορα μέρη παγκοσμίως, τα κοινωνικά πλαίσια των οποίων διαδραματίζουν καθοριστικό ρόλο, καθώς εκεί πραγματοποιούνται οι ζυμώσεις που ορίζουν –τρόπον τινά- τα αίτια και τον σκοπό των εκάστοτε επαναστάσεων και κινημάτων.

Το «Δίκαιο του πολέμου» ως μέρος του «Διεθνούς Δικαίου», είναι οι προσπάθειες των λαών ρύθμισης συμπεριφορών των μερών σε μια ένοπλη σύγκρουση και ιδιαίτερα την προστασία αμάχων από βαρβαρότητες και απάνθρωπες συμπεριφορές και την επιβολή ορίων και φραγμών στις πολεμικές μεθόδους.

Από την ιστορία του Πελοποννησιακού πολέμου καταγεγραμμένη από την πένα του Θουκυδίδη καταδεικνύεται, ότι τα κίνητρα της ανθρώπινης φύσης, όπως η ανεξέλεγκτη επιθυμία για κυριαρχία, η αλαζονεία και υπέρβαση του μέτρου, οδηγούν σε παρακμή και αντιπαράθεση.

Σπουδαίοι Στοχαστές κατέδειξαν με το έργο τους την αξία της Ειρήνης και τον τρόπο επίτευξής της.

Για το Γάλλο στοχαστή Ρουσσώ, το «Κοινωνικό Συμβόλαιο» είναι πράξη συνένωσης, συνύπαρξης λαού-κυβέρνησης, πράξη που φέρει ισορροπία μεταξύ της ισότητας που η φύση καθιέρωσε και της ανισότητας που οι άνθρωποι θεσμοθέτησαν μεταξύ τους.  Στο κοινωνικό του Συμβόλαιο βασικές αρχές είναι: πρώτον οι πολίτες να είναι ελεύθεροι από κοινωνικές αλυσίδες και δεύτερον ο νομοθέτης που επέλεξαν οι πολίτες, να είναι άνθρωπος  με ακέραιο χαρακτήρα, υπηρέτης  της δικαιοσύνης, με αγάπη προς την πατρίδα και τους πολίτες και με ανδρεία για να προωθεί τα συμφέροντα της χώρας.

Για το Γερμανό Στοχαστή Kant, μία κατάσταση διηνεκούς παγκόσμιας ειρήνης είναι δυνατή μόνο εφόσον τα κράτη που συγκροτούνται με σκοπό τον τερματισμό κάθε πολέμου, έχουν «ρεπουμπλικανικό» τύπο διακυβέρνησης, δηλαδή με αρχές ισονομίας και ελευθερίας και διέπονται από ένα κοινό διεθνές δίκαιο, σε ένα σύστημα ελεύθερης ομοσπονδίας. Αξιώνει από τα κράτη την υιοθέτηση μιας ηθικής και από κάθε πολίτη-μέλος του κράτους, ελευθερία ατομική, αυτοτέλεια και εξάρτησή του σε μια και μοναδική νομοθεσία.

Ο  Έλληνας Καζαντζάκης προτείνει «…να αφουγκραστούμε την εσωτερική μας φωνή, να πάρουμε τον ανήφορο δίνοντας μάχες με τον εαυτό μας, για να προσεγγίσουμε εκείνο το μέρος της ύπαρξής μας το ανώτερο, που είναι και ειρηνικό».

Στη Πλατωνική Πολιτεία, το αίτημα για την ειρήνη, είναι αίτημα για τη δικαιοσύνη. Ο Σωκράτης διακηρύττει την αξία της δικαιοσύνης για τη ψυχή. Η δικαιοσύνη ως αρμονία και η αρμονία ως ομοφωνία και συμφωνία. Αναδύθηκε η  εσωτερική ειρήνη του ατόμου, ως το τέλος των εσωτερικών συγκρούσεων και ως αρμονία -δικαιοσύνη της τριμέρειας της ψυχής κατά Πλάτωνα-  με την επενέργεια των τριών αρετών. Της Σωφροσύνης, της Ανδρείας και της Φρόνησης. Καθώς οι Αρετές επιμελούνται τα τρία μέρη της ψυχής η αρμονία επέρχεται στις μεταξύ λειτουργίες των μερών της ψυχής.

Ομοίως οι τρεις τάξεις της πόλης σε αντιστοιχία με τα τρία μέρη της ψυχής του πολίτη εκτελούν τις λειτουργίες που τους αναλογούν με  αρμονία.

Η Δικαιοσύνη επιτυγχάνεται μέσω της λειτουργίας των Αρετών, της  Σωφροσύνης, της Ανδρείας και της Φρόνησης. Η Δικαιοσύνη εξασφαλίζει την εσωτερική ειρήνη και την ειρήνη στην πόλη. Πολίτες δίκαιοι και άρχοντες-κυβερνήτες δίκαιοι, εξασφαλίζουν την ΕΙΡΗΝΗ. Εσωτερική ειρήνη ως Αυτογνωσία και εξωτερική ως κοινωνικό Αγαθό.

Η Ειρήνη είναι ανάληψη ευθύνης!

Η θεατρική παράσταση με θέμα «Ειρήνη όπως Αρετή » απεικόνισε  το φαινόμενο του πολέμου και της ειρήνη στη ζωή του ανθρώπου. Οι ήχοι του πολέμου γύρω μας, μα και μέσα μας. Παιδιά θύματα του πολέμου – ένα ναυάγιο με παιδιά-,  ο πόλεμος ο ίδιος με τις πολεμικές ιαχές του -μεταφορά της τραγωδίας του Αισχύλου ΠΕΡΣΕΣ-, οι  «επιτυχημένοι  άνθρωποι»,ενδεχομένως κι εμείς και οι άλλοι που αδιαφορούμε. Η δυνητικά ειρηνική φύση μας, η ανάγκη να σταματήσουν οι αλαλαγμοί του πολέμου μέσα και γύρω μας, η παρουσία του Ερμή και του Τρυγαίου – μεταφορά από την κωμωδία του Αριστοφάνη ΕΙΡΗΝΗ –  μας ενθαρρύνουν να εργαστούμε και να ανασύρουμε την Ειρήνη από το σπήλαιο. Η Ειρήνη έδωσε μάχη με τον πόλεμο και νίκησε! Η πόλη της Ειρήνης αναδύθηκε μέσα από τα κείμενα του Ίταλο Καλβίνο. Η Ειρήνη στεφανώνει τους νέους, είναι αυτοί που θα φέρουν την ειρήνη! ΗΡΘΕ Η ΑΓΑΠΗ! ΗΡΘΕ! ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ Η ΑΓΑΠΗ ΗΡΘΕ!!!