Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ

Η Ελληνική Γλώσσα είναι μοναδικό φαινόμενο στην ιστορία του ανθρώπινου πολιτισμού. Έχει το μοναδικό προνόμιο να μιλιέται τουλάχιστον 4.000 χρόνια και να γράφεται τουλάχιστον 3.500 χρόνια. Έχει μελωδία, μουσικότητα και αρμονική εναλλαγή συμφώνων και φωνηέντων. Η αρχαία Ελληνική γλώσσα είναι πηγή πλούτου και τα γράμματα συμβολίζουν αξίες. (Χ. Χαραλαμπάκης, επίτιμος καθηγητής Γλωσσολογίας ΕΚΠΑ και μέλος Ακαδημίας Αθηνών).

«Οι λέξεις της Ελληνικής γλώσσας και η ονοματοδοσία τους δεν αποτελούν τυχαία γεγονότα ή συμφωνίες μεταξύ ατόμων, αλλά προέρχονται από την παρατήρηση της φύσεως, δηλαδή της Δημιουργίας. Η φύση την πρώτη ομόνοια την δημιούργησε με δύο δυνάμεις που είναι αντίθετες μεταξύ τους. Η ένωση των αντιθέτων δυνάμεων αποτελεί μια αρμονική συνύπαρξη σε ένα νέο σώμα. Αυτή την τέχνη της φύσεως εμιμήθη και η γραμματική. Με ένα άφωνο και ένα φωνήεν εδομήθη η πρώτη συλλαβή και έτσι ο λόγος. Ο λόγος «ξινός», κοινός είναι η νομοτέλεια του κόσμου. Κοινός δεν σημαίνει έμφυτος σ’ όλους τους ανθρώπους, αλλά διάχυτος σ’ όλο τον κόσμο και γι’ αυτό αναγνωρίσιμος. Ωστόσο, αν και ο λόγος είναι κοινός και θα’ πρεπε να αντανακλά στη σκέψη όλων, οι πολλοί ζουν σαν να είχε ο καθένας τη δική του λογική». (Ηράκλειτος, αρχαίος ‘Ελληνας φιλόσοφος, περί φύσεως).

Ο Πλάτωνας στο διάλογο “Κρατύλο”, αναφέρεται στην «περί των ονομάτων ορθότητα» προκειμένου να καταδείξει  τη σχέση ανάμεσα στα ονόματα και τη γνώση. Οι λέξεις, ως ακριβή ομοιώματα των πραγμάτων, δόθηκαν από κάποιο σοφό ονοματοθέτη και από τις λέξεις και μόνο, μπορεί ο αναζητητής της αλήθειας να φτάσει στην κατανόηση της ουσίας των ίδιων των πραγμάτων. Είναι επομένως τα ονόματα καμωμένα για διδασκαλία.

Οι δημοσιευμένες έρευνες της επιστημονικής ομάδας του Ιωάννη Τσέγκου παρουσιάζονται στο βιβλίο «Η εκδίκηση των τόνων». Απέδειξαν ότι με την εκμάθηση των αρχαίων ελληνικών ωριμάζουν ταχύτερα: οι οπτικές λειτουργίες, καθώς και οι γνωστικές, όπως η Αντίληψη και η Μνήμη. Διαπιστώθηκε δηλαδή θετική επίδραση στις οπτικοαντιληπτικές λειτουργίες και στις γνωστικές ικανότητες  που συνεπάγονται περαιτέρω θετική σχολική επίδοση. Ακόμη η εκμάθηση αυτή μπορεί να ενεργήσει προληπτικά στην εμφάνιση ορισμένων μαθησιακών δυσκολιών (δυσλεξία κ.α.) αλλά και θεραπευτικά όταν οι δυσκολίες έχουν ήδη εμφανισθεί.

Το αποτελέσμα της έρευνας της Δρος της φιλολογίας  Ειρήνης Μαυροπούλου κατέδειξε ότι, η διδασκαλία της αρχαίας ελληνικής γλώσσης στην Πρωτοβάθμια εκπαίδευση, υπό την μορφή επιλύσεως προβλήματος επιδρά  θετικά στην γνωστική και ηθική ανάπτυξη των παιδιών και προτείνεται η ερμηνευτική προσέγγιση της μητρικής γλώσσας καθόσον αυτή συνάδει με το τρόπο που μαθαίνει ο εγκέφαλος.

Η Αυστραλή Πανεπιστημιακή ερευνήτρια Kate Chanock, κατάφερε να ενεργοποιήσει τον δυσλεξικό εγκέφαλο του μαθητή της με τρόπο που βελτιώθηκε η ανάγνωση, η γραφή, η ικανότητα χρήσης της μητρικής του γλώσσας και γενικότερα οι πνευματικές λειτουργίες.

Τα γράμματα της Ελληνικής αλφαβήτου είναι μικρές νοηματικές οντότητες. Ως προς το γράφημά τους εκφράζουν το φθαρτό και το θνητό, όπως το σώμα μας. Ως προς το νόημα τους εκφράζουν την αθάνατο ουσία όπως ο νους και η ψυχή μας. Τα Ελληνικά γράμματα συν-βολίζουν, γιατί είναι συν φωτεινά βέλη, μεταφέρουν τις θείες έννοιες. Σημαίνουν διότι δια του σήματός τους αινούν, δοξάζουν, αναδεικνύουν τα θεία νοήματα. Υπονοούν διότι θέτουν υπό των νοών μας τις έννοιές των. Φανερώνουν διότι γίνονται φανοί να φέρουν το υπέρτατο φως στο νου μας. (Σημαιοφόρος Θεολόγος, ερευνητής – συγγραφεύς, επίκουρος καθηγητής τής Ελληνικής Ιστορικής Γραμματολογίας, πανεπιστήμιο ALPINE της Ζυρίχης).