Η εκπαιδευτική χρονιά 2019-2020 της ΣΤΕΓΗΣ ολοκληρώνεται και ο προορισμός της εκδρομής μας αναζητείται. Η έμπνευση, οι μνήμες μας οδηγούν στον Τσούτσουρα που ζωντανεύει μέσα από το παρελθόν και το παρόν του.

Νότια παράλια της Κρήτης. Σε μια απόσταση γύρω στα 80 χιλιόμετρα από την πόλη του Ηρακλείου. Ανηφορίζεις την οροσειρά των Αστερουσίων και κατεβαίνεις στο Νότιο Κρητικό –Λυβικό πέλαγος στο Τσούτσουρα.

Ευρήματα από την αρχαιολογική σκαπάνη δείχνουν την ύπαρξη ενός πανάρχαιου Μινωικού πολιτισμού. Της αρχαία Εινάτου!

Το σπήλαιο της Εινατίας Ειλειθυίας, μητέρας θεάς θεωρείται από τα σπουδαιότερα λατρευτικά σπήλαια της αρχαιότητας.

Σε τούτο το τόπο και την ευρύτερη περιοχή των Αστερουσίων ορέων έχουν αποτυπωθεί μέσα στο πέρασμα των αιώνων η παράδοση, οι λαικές δοξασίες, ο θρύλος, οι μυθοπλασίες, το μυστήριο, μαρτυρίες για παράδοξα γεγονότα από τους ντόπιους, η έμπνευση!!!

Τηλεοπτικές εκπομπές αφιερωμένες στα μυστήρια του Τσούτσουρα, επισκέψεις υψηλά ιστάμενων προσώπων όπως η αρθρογραφία αναφέρει, επισκέψεις ερευνητών, επιστημόνων, συγγραφέων , συνθέτουν ένα μυστήριο γύρω από τα Αστερούσια!! Τούτο το μυστήριο ζούσα ως παιδούλα όταν οι γονείς μας έφερναν στο Τσούτσουρα για μπάνιο στη θάλασσα. Σπηλιές άδειες όπου λέει αρχαιοκάπηλοι τις είχαν συλήσει και άλλες όπου απαγορευόταν να πλησιάσουμε. Και σαν καθόμαστε το μεσημέρι κάτω από τη βελανιδιά για το μεσημεριανό , ή το βραδάκι όταν σουρούπωνε, σούσουροι-ψίθυροι ερχόντουσαν από το βουνό, τη βελανιδιά, τον αέρα, τη θάλασσα…. Δεν γνώριζα..…
Η μητέρα έλεγε, πως μόνον η καμπάνα του Άι Παντελεήμονα που ήταν πίσω από τη βελανιδιά ηχούσε.

Όταν ο ήλιος του μεσημεριού αρχίζει να γέρνει και κοιτάζει κάποιος από μια συγκεκριμένη οπτική γωνία, μπορεί να διακρίνει στα Αστερούσια όρη, ασυνήθιστα σχήματα. Κεφαλές λεόντων, ανθρώπινες μορφές και πυραμοειδείς απεικονίσεις!!! Φαντασία, αλήθεια …..;

Εμείς τα αφήσαμε όλα αυτά έξω από το νου μας και σαλπάραμε με την αργώ μας ταξίδι μέσα στην ψυχής μας!!Να παραλάβει ο κάθε ένας από εμάς τις δικές του αισθήσεις. Γιορτάσαμε με Χαρά για όλα τα δώρα του ταξιδιού που είναι η με την εργασία μας ανακτηθείσα Αλήθεια στο νου και η Αγάπη στη καρδιά μας!!! Υμνήσαμε την Αρετή !!!
Αυτή μας οδηγεί όπως από τα προγράμματα της ΣΤΕΓΗΣ, «ΕΥΖΩΙΑ» και «ΑΡΙΣΤΕΙΑ» αναδύεται. Γευτήκαμε τα εδέσματα που ο Μιχάλης με τη Νίκη με φροντίδα ετοίμασαν για εμάς!!

Κολυμπήσαμε στα γαλαζοπράσινα νερά του πελάγους!!!  Άισθανθήκαμε πως πήραν από το σώμα και τη ψυχή μας όλα τα… περιττά !!!

Χαιρετίσαμε την αυγή τον ζωοδότη ήλιο και απευθύναμε ευχαριστίες σε Εκείνον τον θεό Δημιουργό μας που μας δίνει τη ζωή!!!

Ακούσαμε το βράδυ τον ήχο των κυμάτων καθώς πάφλαζαν στα πόδια μας. Κοιτάξαμε ψηλά στον ουρανό και αναζητήσαμε ανάμεσα στα λαμπερά αστέρια το…. Φως εκ Φωτός…. της ψυχής μας!

Περπατήσαμε στα Αστερούσια!!! Οι κέδροι και οι βελανιδιές σαν να μας καλωσόριζαν στο «τόπο τους»! Τα αγριοκάτσικα πλησίαζαν σαν να ήθελαν να νοιώσουμε τη χαρά τους για τους επισκέπτες τους!!! Μυρίσαμε τα αρώματα από τα ανθισμένα θυμάρια, τους πρίνους και τις φασκομηλιές!!! Οι αετοί κυρίαρχοι επιβλητικοί από τη μια, οι γλάροι στο πέλαγος από την άλλη!!!

ΑΣΤΕΡΟΥΣΙΑ!!! Η ουσία των Άστρων!

Ναι!! τα Αστερούσια είναι ένα μυστήριο! Στον κάθε ένα αποκαλύπτεται μοναδικά! Είθε η γνώση να αγκαλιάσει το μυστήριο και να το παραδώσει στην επιστήμη, στην ανθρωπότητα!

Ανακαλούμε στη μνήμη μας τον Ορφικό ύμνο « ΑΣΤΡΩΝ θυμίαμα, άρωμα» από τα «Ορφικά» Εκδόσεις εγκυκλοπαίδειας του «ΗΛΙΟΥ»

«Ἄστρων οὐρανίων ἱερὸν σέλας
ἐκπροκαλοῦμαι… Ἀστέρες οὐράνιοι, Νυκτὸς
φίλα τέκνα μελαίνης, …† περιθρόνια
κυκλέοντες, ἀνταυγεῖς, πυρόεντες, ἀεὶ
γενετῆρες ἁπάντων…»

Το ταξίδι μας ολοκληρώθηκε με μία στάση στη Λιγόρτυνο. Κάτω από τη κληματαριά του πατρικού μοιραστήκαμε τη χαρά και την ευγνωμοσύνη μας για τα δώρα και αυτού του ταξιδιού. Tο δροσερό νεράκι, τα γιασεμιά, οι βασιλικοί, η γαρδένια , οι καρυδιές το περιβολάκι, όλα όσα φροντίζει με αγάπη για εμάς ο φίλος Αβραάμ μας θύμισαν και αυτά την ομορφιά της ζωής και ενδυνάμωσαν την ευγνωμοσύνη μας!!!

Ω!!! ΑΡΕΤΗ που είσαι Γνώση-Αγάπη, εσύ μας οδηγείς!!!

Με Αγάπη
Μαρία Τερζάκη