Το νοητό Κάλλος είναι ορατό στον αισθητό κόσμο, μέσω των φυσικών οφθαλμών, αναφέρει ο Πλάτων στον Φαίδρο (Πλάτων, Φαίδρος, 250d6-7). Μπορεί να εκδηλωθεί και να αγαπηθεί.
Ο δε Πρόκλος αναφέρει πως από την ετυμολογία του ονομάζεται έτσι επειδή καλεί προς τον εαυτό του, μα και επειδή γοητεύει και θέλγει όποιον μπορεί να το ατενίσει.
blog
Ο Σύλλογος Ελληνικών Γραμμάτων και Τεχνών για την Ευζωία και Αριστεία, στο πλαίσιο των δράσεών του με σκοπό την προαγωγή της αυτοβελτίωσης και της αυτογνωσίας του ανθρώπου σύμφωνα με τα πρότυπα των αρχαίων Ελλήνων «ΓνώθιΣεαυτόν» ανακοινώνει τα Πρακτικά από την Ημερίδα που διοργανώθηκε στο Πολιτιστικό Συνεδριακό Κέντρο Ηρακλείου την Κυριακή 22 Δεκεμβρίου 2024 με θέμα: «Φιλοσοφία και Ψυχολογία συνομιλούν για τις Αρετές, ως εργαλεία Αγωγής και Εκπαίδευσης»
Ήρθε η άνοιξη, η Περσεφόνη ανέβηκε από τον Άδη και πάλι στη γη. Η φύση ανθίζει και τα χελιδόνια έρχονται ξανά. Ο ήλιος πιο ζεστός και στα σοκάκια τα ζουμπούλια μοσχοβολούν. Η φύση γιορτάζει και μαζί της η Πατρίδα και κάθε Ελληνική ψυχή γιορτάζει την Επέτειο της Επανάστασης του ’21.
Είναι αληθινή χαρά, πλούτος μεγάλος να τριγυρνάς την Ελλάδα. Όλα, βουνά, ποταμοί, θάλασσες, πεδιάδες, «ανθρωπίζουνται» και μιλούν στον άνθρωπο μια σχεδόν ανθρώπινη γλώσσα.
Άλλη μια χρονιά μαθημάτων αρετής ολοκληρώθηκε στη ΣΤΕΓΗ! Μαθήματα δύσκολα, αφού μας καλούν να αναμετρηθούμε μόνο με τον εαυτό μας. Είναι πρόκληση τούτο το εγχείρημα καθώς δεν έχεις άλλοθι κανένα για να εναποθέσεις την ευθύνη της ζωής σου. Η ευθύνη είναι μοναχά δική σου.
Ενα χωριουδάκι απλωμένο στις παρυφές ενός μικρού λόφου και οι αγροί γύρω του, ήταν ο κόσμος της μικρής Ηλέκτρας. Στο σχολείο ο νους της «άνοιγε» και δεσμευόταν στον εαυτό της πως πάντα θα σπούδαζε για να μαθαίνει! Οι μελωδίες της εκκλησίας τής ψιθύριζαν πως πάντα θα φρόντιζε η καρδιά της να πλημμυρίζει από τούτη την ανείπωτη γαλήνη και αγάπη!
Σαν είμαστε στο σχολείο μας μίλησαν για τον Μέγα Αλέξανδρο, ένα Μακεδόνα στρατηλάτη σπουδαίο κατακτητή που κατάφερε να επεκτείνει τα σύνορα της Ελλάδας σε τρεις Ηπείρους. Ο Αλέξανδρος τοποθετήθηκε στο «χρονοντούλαπο» του νου των εφηβικών μας χρόνων και σποραδικά στην ενθύμισή του νιώθουμε μια υπερηφάνεια για τον πρόγονό μας. Αυτό μόνο.
Ιούνης μήνας θεριστής! Μήνας της ανταμοιβής και της αφθνονίας. Τον Οκτώβρη έσπερνε ο πατέρας το σιτάρι. Το παρατηρούσα, όταν δεν είχα σχολείο και ξεχυνόμουν στους αγρούς με τους γονείς. Αγωνία να ειδώ να προβάλλει από το σπόρο του σιταριού η φύτρα. Δεν θα τα καταφέρει έλεγα στο πατέρα. “Μην ανησυχείς”, μουρμούριζε εκείνος . Ο θεός έχει προνοήσει. Έχε υπομονή.
Ω! Αγάπη , Έρωτα Θείε , θυγατέρα του Ουρανού και της γης!
Έχεις την ομορφιά και το γλυκασμό των Αγγέλων, το κάλλος της Αφροδίτης! Χρόνους πολλούς πριν, περπατούσες στη γη συντροφιά με τις νεράιδες, τραγουδούσες στις ρεματιές μαζί με τις νύμφες, κολυμπούσες στους ωκεανούς μαζί με τις γοργόνες!
Το 1869 δημοσιεύεται ένα εμβληματικό έργο της παγκόσμιας λογοτεχνίας “ΠΟΛΕΜΟΣ ΚΑΙ ΕΙΡΗΝΗ”, του Λέοντα Τολστόι. Αφορμή ο Γαλλορωσσικός πόλεμος. Μέσα από τη ζωή των πρωταγωνιστών του έργου, εκφράζεται η αγωνία και η επιλογή για την εδραίωση επί της γης των αξιών που εξασφαλίζουν την ειρηνική συνύπαρξη των ανθρώπων, το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης των λαών, την κοινωνική αλληλεγγύη και την αυτοπραγμάτωση του ανθρώπου εν τέλει.